Nu is er geen weg meer terug, 3 jaar hebben we ervoor getraind,
met vallen en opstaan.
We gaan ervoor Dormilon, samen maken we het af.
Toch een beetje angst bij mijn bazinnetje, voor niets nodig.
Onze brevetwandeling (vaste volgoefening), slalom tussen hondjes en geleiders.
Moet ik heel dicht en naast mijn bazinnetje wandelen.
Hier laat mijn bazinnetje me achter, een beetje akelig maar op bevel van de keurmeester roept ze me terug tot bij haar.
Ze staat dan wel helemaal aan de andere zijde van het terrein, is ver hoor maar ik ben geduldig en wacht af!!
Oefening baart kunst zeggen ze en ja eindelijk want hier heb ik wel hééééél lang moeten voor oefenen. Ne Podenco die moet wachten dat gaat niet goed samen hoor maar is allemaal goed gekomen.
Van de oefening waar we 2 minuten moesten blijven liggen hebben ze geen foto van gemaakt. We mochten niet afgeleid worden want 2 minuten is lang hoor.
Ik zag het aan de “kop” van mijn bazinnetje dat ze er niet gerust in was maar alé je weet toch dat ik blijf liggen.
O.K ze hebben geluk gehad dat er geen duiven of wilde eenden over het terrein gevlogen waren want zeg nu zelf, daar achter lopen kan toch zooooooooo leuk zijn hé!! Heb ondertussen wel geleerd dat het beter is om te blijven liggen want ik kan ze toch ni pakken.
Nog een laatste woordje aan alle windhonden in het bijzonder De “PODENCO” – een bijzondere huisgenoot
Beste vrienden,
Ze noemen ons een boeiende kameraad, een hond met humor, intelligentie, houden van een uitdaging duus ...laat iedereen maar de positieve kanten van ons ras onthouden. De rest komen ze zelf te weten en loopt het even uit de hand?
Kijk naar mij, ga met je baasje naar de hondenschool en voor je het weet wordt het super plezant!!
Pootjes Dormilon.
amai Myrna,
BeantwoordenVerwijderenNe dikke proficiat voor je en Dormilon, dat hebben jullie prachtig gedaan! Zoveel inspanning en geduld, veel liefde en wat is het resultaat.... ne PODENCO die luistert, gehoorzaam is en VEEL LIEFDE terug geeft!!!! ;-)))
dikke knuffel
Sonja
Jaja, zie wel dat ze het kunnen, die Podencootjes zijn superhondjes! Dikke proficiat! Dit weekend is Oona & Alba op hotel geweest, we werden gevraagd of we ze niet wilden achterlaten, zo erg waren ze onder de indruk van ons vrolijk duo. En ons po'ke Oona steelde natuurlijk weer de show, die heeft zich uitgeleefd in de speelweide met Alba en kwam telkens pardoes op Stefan z'n schoot springen om vervolgens z'n gezicht af te lebberen. Bij Ine kwam ze boven op haar rug springen toen ze gebukt stond om hun voerpotten te zetten in hun kamertje... 't is nogal een trezebees hoor! Hoe dan ook, die Podecootjes zijn echt speciallekes, ze komen telkens weer verrassend uit de hoek, en daar hou ik van! Nadine
BeantwoordenVerwijderen