Als mensen dood gaan maken zij hun laatste wil op.
Zij laten huis en bezittingen na aan degenen die zij liefhebben.
Als ik kon schrijven zou ik ook en testament maken.
Aan een arme treurige eenzame zwerfhond laat ik mijn gelukkige thuis na.
Mijn voerbak, mijn zachte bed, mijn lekkere stoel, mijn speeltje.
De geliefde schoot, de zachte handen, de lieve stem,
de plek in een mensenhart.
De liefde die mij hielp naar een vredig, pijnloos einde, in liefdevolle armen.
Als ik dood ga, zeg dan niet:
geen huisdier meer, geen pijn meer bij zijn dood!
Maar zoek een eenzame hond die geen liefde heeft gekend,
en geef hem mijn plek.
Dit is mijn nalatenschap, dit laat ik achter, het is alles wat ik te bieden heb.
Een regenboogbrug diertje ...
Otra traducción:
BeantwoordenVerwijderenCuando la gente muere escribe sus últimos deseos. Elos dejan su casa y sus pertenencias a los que quieren.
Si yo pudiera escribir, haría mi propio testamento para un triste perro vagabundo y solitario. Y después saldría feliz de mi casa.
Mi casita, mi blanda cama, mi silla acogedora, mi juguete. El regreso a quien me ama, las suaves manos, la dulce voz, el lugar en un corazón humano, el cariño que me ha ayudado a una marcha en paz, sin dolor, en los brazos de quien me ama...
Si muero, no digas: "No quiero más para no sufrir su muerte". Por el contrario: Sal en busca de un perro solitario que no haya conocido el amor. Yo le doy mi lugar.
Éste es mi legado. Es todo lo que tengo para ofrecer.
Un puente de arco iris para mascotas.
Me ha gustado muchísimo este poema-testamento y me he permitido "arreglarlo" en español. No es una traducción propiamente dicha porque no sé vuestro idioma.
BeantwoordenVerwijderen¡Qué bello es! Me ha tocado el corazón.
Espero que me permitas copiarlo y escribirlo en la página de alguna protectora de animales de España.
Claro que si, ningun problema, puedes utilizar la poema como quires ! Recuerdos Anita
BeantwoordenVerwijderen