Wij wensen iedereen een gelukkig 2010 !
Een jaar van vrede en verdraagzaamheid,
met een hoop liefde en warmte,
en vooral een pandemie van galgitis !
Onze Paula is al begonnen aan het stukje verdraagzaamheid :-)
Ze heeft vrede gesloten met ons Fietje, onze superkater van bijna 10 kg !
Groetjes,
Gil, Ivo en Paula
woensdag 30 december 2009
dinsdag 29 december 2009
zondag 27 december 2009
Zita, Candela en Anita'ke
in opvang bij onze adoptieverantwoordelijke Ingrid
Ons vondelingske van de trip van 20 decemer 2009 (zie verslag)
Candela en Zita
Zita en Candela
Candela
is nog steeds heel erg angstig en wordt nog niet vrijgegeven voor adoptie.
Zita
haar pootje geneest heel goed en ze is bijna klaar voor de aqua therapie.
We hopen haar snel ter adoptie te kunnen plaatsen want het is een supermeid !
Ingrid, bedankt voor de opvang van de speciale gevallekes.
Ons vondelingske van de trip van 20 decemer 2009 (zie verslag)
Candela en Zita
Zita en Candela
Candela
is nog steeds heel erg angstig en wordt nog niet vrijgegeven voor adoptie.
Zita
haar pootje geneest heel goed en ze is bijna klaar voor de aqua therapie.
We hopen haar snel ter adoptie te kunnen plaatsen want het is een supermeid !
Ingrid, bedankt voor de opvang van de speciale gevallekes.
zaterdag 26 december 2009
Ons Blanche
Yanneke
De wijze woorden van een kind ...
Sari, temidden van kadootjes ...
"Mama, weet je ..."
"Kadootjes is niet het belangrijkste"
"Het belangrijkste zijn de dingen die je niet kan inpakken ... ?"
"Mensen helpen ... of zoals wij, de hondjes helpen !"
Als een echte fiere mama,
wil ik deze wijze woorden van mijn bijna 6 jarig (b)engeltje,
graag met jullie delen.
Want zeg nu zelf ... het is toch een mooie kerstboodschap he !
Groetjes
Anita
vrijdag 25 december 2009
Limburgs Sneeuwfestijn
Opvang Nientje ... een ervaring !
Beste GAE TEAM,
Op 10 december was het zover, Tatiana en ikzelf keken er enorm naar uit, ons eerste opvanghondje was in aantocht. Anita bracht ons een schattig Galgo-meisje die al heel wat meegemaakt had want haar littekens en zelfs nog een open wonde op haar rug konden dit niet verbergen.
Dormilon en Daika ontvingen ons Nientje met open (pootjes….) zou ik zeggen want al snel maakte onzen Dormi weeral eens plaats in zijne zetel. Ons Daika en Nina werden de beste maatjes.
We leerden ons meisje zindelijk zijn, we namen haar mee met de auto en zelfs af en toe een paar uurtjes in haar bench zitten daar maakte ze geen enkel probleem van ( want dan kreeg ze koekjes en ze had het vlug door hoor!!). Ook af en toe een wandelingetje zag ze helemaal zitten en die sneeuw vond ze geweldig.
Ja we denken wel dat we erin geslaagd zijn om ons Nientje te laten openbloeien en met volle teugen te laten genieten van het leven dat ze verdiend.
Spijtig genoeg aan alle sprookjes komt vroeg of laat een einde maar toch zijn we super content dat Nina in een warm adoptiegezin zal terechtkomen. Die mensen zijn er echt mee begaan en trekken zich het lot van de Podenco’s en Galgo’s in Spanje enorm aan.
Zo nu zondag zullen we moeten afscheid nemen van ons Nien maar we gaan ze zeker nog opzoeken en zullen mekaar regelmatig terugzien op één van onze evenementen of wandelingen van GAE.
Tatiana en ik willen het hele GAE-TEAM bedanken om ons in raad en daad bij te staan en bij deze willen we nog een EXTRA OPROEP DOEN AAN ALLE DIERENVRIENDEN OM ER TOCH EENS OVER NA TE DENKEN OM OPVANGGEZIN TE WORDEN.
(Kan ook éénmalig) WANT HET LOONT ECHT DE MOEITE!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wij zijn voor deze hondjes met een gouden karakter de springplank naar een beter leven. GEWOON DOEN!!!!!!!!!!!!!!!
NINA-NIENTJE-NIEN, jij was ons eerste opvanghondje en wat voor één, een pracht van een (knuffel) dier!!!!!!!!!!!!!!!!!
WE LOVE YOU EN WE ZULLEN JE NOOIT VERGETEN.
Jij hebt een speciaal plaatsje in ons hart.
Onzen Dormi en ons Daika zullen je aanwezigheid missen.
Met speciale dank aan Tatiana want tijdens haar vakantie heeft ze zich volledig ingezet voor het welzijn van onze 3 schatten van honden.
Myrna en Tatiana,
De opvangmama’s,
Op 10 december was het zover, Tatiana en ikzelf keken er enorm naar uit, ons eerste opvanghondje was in aantocht. Anita bracht ons een schattig Galgo-meisje die al heel wat meegemaakt had want haar littekens en zelfs nog een open wonde op haar rug konden dit niet verbergen.
Dormilon en Daika ontvingen ons Nientje met open (pootjes….) zou ik zeggen want al snel maakte onzen Dormi weeral eens plaats in zijne zetel. Ons Daika en Nina werden de beste maatjes.
We leerden ons meisje zindelijk zijn, we namen haar mee met de auto en zelfs af en toe een paar uurtjes in haar bench zitten daar maakte ze geen enkel probleem van ( want dan kreeg ze koekjes en ze had het vlug door hoor!!). Ook af en toe een wandelingetje zag ze helemaal zitten en die sneeuw vond ze geweldig.
Ja we denken wel dat we erin geslaagd zijn om ons Nientje te laten openbloeien en met volle teugen te laten genieten van het leven dat ze verdiend.
Spijtig genoeg aan alle sprookjes komt vroeg of laat een einde maar toch zijn we super content dat Nina in een warm adoptiegezin zal terechtkomen. Die mensen zijn er echt mee begaan en trekken zich het lot van de Podenco’s en Galgo’s in Spanje enorm aan.
Zo nu zondag zullen we moeten afscheid nemen van ons Nien maar we gaan ze zeker nog opzoeken en zullen mekaar regelmatig terugzien op één van onze evenementen of wandelingen van GAE.
Tatiana en ik willen het hele GAE-TEAM bedanken om ons in raad en daad bij te staan en bij deze willen we nog een EXTRA OPROEP DOEN AAN ALLE DIERENVRIENDEN OM ER TOCH EENS OVER NA TE DENKEN OM OPVANGGEZIN TE WORDEN.
(Kan ook éénmalig) WANT HET LOONT ECHT DE MOEITE!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wij zijn voor deze hondjes met een gouden karakter de springplank naar een beter leven. GEWOON DOEN!!!!!!!!!!!!!!!
NINA-NIENTJE-NIEN, jij was ons eerste opvanghondje en wat voor één, een pracht van een (knuffel) dier!!!!!!!!!!!!!!!!!
WE LOVE YOU EN WE ZULLEN JE NOOIT VERGETEN.
Jij hebt een speciaal plaatsje in ons hart.
Onzen Dormi en ons Daika zullen je aanwezigheid missen.
Met speciale dank aan Tatiana want tijdens haar vakantie heeft ze zich volledig ingezet voor het welzijn van onze 3 schatten van honden.
Myrna en Tatiana,
De opvangmama’s,
donderdag 24 december 2009
Galgo - Proof, ook met Kerst !
Beste Adoptanten,
De komende dagen krijgen velen van ons veel bezoek over de vloer.
Laten we er samen voor zorgen dat onze hondjes geen kans krijgen om
te ontsnappen als je de voordeur opent ...
Zorg dat je bezoekers goed op de hoogte zijn van de 'veiligheidsvoorschriften'
en dat ze niet achteloos een deur open doen of open laten staan.
Het is zo snel gebeurd !
Het GAE Bestuur en onze vrijwilligers wensen jullie allen een
fijne kerstavond en kerstdag toe.
De komende dagen krijgen velen van ons veel bezoek over de vloer.
Laten we er samen voor zorgen dat onze hondjes geen kans krijgen om
te ontsnappen als je de voordeur opent ...
Zorg dat je bezoekers goed op de hoogte zijn van de 'veiligheidsvoorschriften'
en dat ze niet achteloos een deur open doen of open laten staan.
Het is zo snel gebeurd !
Het GAE Bestuur en onze vrijwilligers wensen jullie allen een
fijne kerstavond en kerstdag toe.
Mooie Siber
Een SMS van Indy
Het ziet ernaar uit dat Indy eindelijk zijn mandje gevonden heeft.
Zo zie je maar ... moeilijk kan ook en de aanhouder wint.
Ook als is onzen Indy 'iets meer pointer' dan galgo,
toch blij dat Elke hem gered heeft uit het dodingsstation ...
Want, ook al zijn we Galgo Aid ... als je oog in oog staat met deze
schat, dan weet je waarom we hem toch een kans hebben willen geven !
SMS van Indy (en zijn baasje):
Met Indy alles goed.
Is de hele nacht braaf en hij eet goed.
S' nachts blijft hij braaf in z'n zetel liggen tot z'n baasje wakker is.
En na zijn vroege ochtendwandeling volgt zijn ontbijt.
Het humeur van de kat :-)
Hij kan het niet verdragen dat ze hem nog niet echt moet en begint dan zijn beklag te doen !
Mooi om zien en horen ;-D
En voor de rest een normale jonge hond die grote avonturen beleeft en graag alle kanten met z'n neus in zit :-)
Hij moet natuurlijk nog veel leren,
maar dat is juist het mooie ervan hé.
Groetjes J.J. en Indy
Zo zie je maar ... moeilijk kan ook en de aanhouder wint.
Ook als is onzen Indy 'iets meer pointer' dan galgo,
toch blij dat Elke hem gered heeft uit het dodingsstation ...
Want, ook al zijn we Galgo Aid ... als je oog in oog staat met deze
schat, dan weet je waarom we hem toch een kans hebben willen geven !
SMS van Indy (en zijn baasje):
Met Indy alles goed.
Is de hele nacht braaf en hij eet goed.
S' nachts blijft hij braaf in z'n zetel liggen tot z'n baasje wakker is.
En na zijn vroege ochtendwandeling volgt zijn ontbijt.
Het humeur van de kat :-)
Hij kan het niet verdragen dat ze hem nog niet echt moet en begint dan zijn beklag te doen !
Mooi om zien en horen ;-D
En voor de rest een normale jonge hond die grote avonturen beleeft en graag alle kanten met z'n neus in zit :-)
Hij moet natuurlijk nog veel leren,
maar dat is juist het mooie ervan hé.
Groetjes J.J. en Indy
woensdag 23 december 2009
Nina in opvang
bij opvangmama's Tatiana en Myrna
en bij haar vriendjes, Daika en Dormilon
Even buitenkijken ... oei oei sneeuw, dan blijf ik binnen hoor
Kom Nientje, ik zal een verhaaltje voor u lezen
('t is toch zone lieve he onzen Dormilon !)
Van dat verhaaltje worden we wel moe ...
dus even een spaanse siesta op de zetel
Moh ... wat gooien ze hier nu binnen ?
Zo'n hondje ken ik ni zene ... ? Ah, ge zijt ne 'shiwawa' !
Kom Daika, we kruipen in ons bedje
Laat Dormilon maar voor die shiwawa zorgen hi hi
en bij haar vriendjes, Daika en Dormilon
Even buitenkijken ... oei oei sneeuw, dan blijf ik binnen hoor
Kom Nientje, ik zal een verhaaltje voor u lezen
('t is toch zone lieve he onzen Dormilon !)
Van dat verhaaltje worden we wel moe ...
dus even een spaanse siesta op de zetel
Moh ... wat gooien ze hier nu binnen ?
Zo'n hondje ken ik ni zene ... ? Ah, ge zijt ne 'shiwawa' !
Kom Daika, we kruipen in ons bedje
Laat Dormilon maar voor die shiwawa zorgen hi hi
Maya, Hada en Stinneke : Sneeuwpret !
dinsdag 22 december 2009
De hemel op aarde voor ons Podenco meisje Mercy
Hallo dierenvrienden
Ik breng jullie even wat nieuws...
Ik ben dus de Podenco Mercy, en woon sinds zaterdag in men eigen huisje.
Een echt Podenco-huisje, dus ik kon niet beter terecht komen hé.
Ik mag hier volledig mezelf zijn, doen & denken zoals ik zelf wil.
Gewoon echt Podenco zijn...
Allé tis te zeggen ik moet wel nog een beke luisteren, maar tja,
ze weten hoe wij Podenco's in elkaar zitten,
dus dan is het veel gemakkelijker om onszelf te zijn.
Enne in de Roedel van 11 Podenco's ben ik de braafste,
zeker als ik slaap, zegt 't vrouwke der dan bij...
Het gaat hier goed, op de flessen water die men baasjes
overal laten slingeren heb ik nog niets gesloopt,
of tis men eigen kussen uit men mand ...
Tja 't vrouwtje trekt het haar niet aan,
uw bench, uw mand en uw kussen, trek d'er uwe plan mee zegt ze dan.
Dus ja ik heb maar alles ingericht zoals ik wil hé.
Verder ben ik heel lief voor alle beestjes hier,
de varkens daar raakte ik eerst niet echt wijs uit,
maar nu weet ik dat ook zij verschrikkelijk leuk zijn !
De poezen zijn gewoon huisgenootjes en ook daar doe ik niet moeilijk tegen,
enkel 's morgens ben ik redelijk onhandig
en sta ik keer voor keer op een kitten z'n pootjes...
Ook ben ik gepromoveerd tot 'de-beste-voor-de-voeten-loper'
overal loop ik dus een beke in de weg hé...
Op die 3 dagen heb ik hier al serieus men botten mogen afdraaien,
want eerst moeten de paarden en varkens oke zijn
VOOR wij ons eten krijgen 's avonds
dus helpen we om vlugger ons eten te hebben hé...
Die paardenstallen zijn eigenlijk wel een waar festijn,
wij helpen met veel plezier en 't vrouwtje maar zwoegen en vloeken
want ze vindt onze manier van helpen niet zo leuk...
tja meningen verschillen hé !
Dr House ons varken is een groot genot om achter aan te lopen,
en zij maar knorren...
Verder ben ik ook boxkampioen geworden,
iedere ochtend ben ik zo blij van 't vrouwtje tezien
(ook al slaap ik naast haar) dat ik spontaan mee m'n rechtse begin te slaan,
al tot 3 keer toe frontaal op 't vrouwtje hare neus,
haha, en ze kan der nog mee lache ook...
Podenco's hé...
't is hier echt een luxe voor ons, want zolang we lief zijn voor elkaar
en niet aan sloopwerk doen, mogen we hier echt alles.
Dus ik ben mee men kleine kont echt in de boter gevallen...
Jullie horen nog van me hé,
maar gaan nu ons bedje opzoeken...
Dikke poot
Mercy
Ik breng jullie even wat nieuws...
Ik ben dus de Podenco Mercy, en woon sinds zaterdag in men eigen huisje.
Een echt Podenco-huisje, dus ik kon niet beter terecht komen hé.
Ik mag hier volledig mezelf zijn, doen & denken zoals ik zelf wil.
Gewoon echt Podenco zijn...
Allé tis te zeggen ik moet wel nog een beke luisteren, maar tja,
ze weten hoe wij Podenco's in elkaar zitten,
dus dan is het veel gemakkelijker om onszelf te zijn.
Enne in de Roedel van 11 Podenco's ben ik de braafste,
zeker als ik slaap, zegt 't vrouwke der dan bij...
Het gaat hier goed, op de flessen water die men baasjes
overal laten slingeren heb ik nog niets gesloopt,
of tis men eigen kussen uit men mand ...
Tja 't vrouwtje trekt het haar niet aan,
uw bench, uw mand en uw kussen, trek d'er uwe plan mee zegt ze dan.
Dus ja ik heb maar alles ingericht zoals ik wil hé.
Verder ben ik heel lief voor alle beestjes hier,
de varkens daar raakte ik eerst niet echt wijs uit,
maar nu weet ik dat ook zij verschrikkelijk leuk zijn !
De poezen zijn gewoon huisgenootjes en ook daar doe ik niet moeilijk tegen,
enkel 's morgens ben ik redelijk onhandig
en sta ik keer voor keer op een kitten z'n pootjes...
Ook ben ik gepromoveerd tot 'de-beste-voor-de-voeten-loper'
overal loop ik dus een beke in de weg hé...
Op die 3 dagen heb ik hier al serieus men botten mogen afdraaien,
want eerst moeten de paarden en varkens oke zijn
VOOR wij ons eten krijgen 's avonds
dus helpen we om vlugger ons eten te hebben hé...
Die paardenstallen zijn eigenlijk wel een waar festijn,
wij helpen met veel plezier en 't vrouwtje maar zwoegen en vloeken
want ze vindt onze manier van helpen niet zo leuk...
tja meningen verschillen hé !
Dr House ons varken is een groot genot om achter aan te lopen,
en zij maar knorren...
Verder ben ik ook boxkampioen geworden,
iedere ochtend ben ik zo blij van 't vrouwtje tezien
(ook al slaap ik naast haar) dat ik spontaan mee m'n rechtse begin te slaan,
al tot 3 keer toe frontaal op 't vrouwtje hare neus,
haha, en ze kan der nog mee lache ook...
Podenco's hé...
't is hier echt een luxe voor ons, want zolang we lief zijn voor elkaar
en niet aan sloopwerk doen, mogen we hier echt alles.
Dus ik ben mee men kleine kont echt in de boter gevallen...
Jullie horen nog van me hé,
maar gaan nu ons bedje opzoeken...
Dikke poot
Mercy
Waar is de spaghettisaus nu gebleven ... ?
zaterdag 19 december 2009
vrijdag 18 december 2009
Wat is dat toch ...
met witte honden en sneeuw ... ?
Samuga ... in de sneeuw ...
Buck en Samuga ... in de sneeuw ...
Ziggy en co ... in de sneeuw ...
Ziggy ... in de sneeuw ...
Het lijkt wel een spelletje 'zoek de hond',
want mooi afsteken doen ze niet echt tegen die witte sneeuw !
Yvette & Toni
Gwen & Sjoerd
Bedankt voor de foto's
Samuga ... in de sneeuw ...
Buck en Samuga ... in de sneeuw ...
Ziggy en co ... in de sneeuw ...
Ziggy ... in de sneeuw ...
Het lijkt wel een spelletje 'zoek de hond',
want mooi afsteken doen ze niet echt tegen die witte sneeuw !
Yvette & Toni
Gwen & Sjoerd
Bedankt voor de foto's
Milo en Boris, 2 knappe gasten in de sneeuw !
Hoi "galgo-aidjes",
Ik heb jullie oproep voor sneeuwpret-fotootjes op de blog gezien,
vandaar in bijlage een fotootje van onze 2 deugnieten.
Het was de eerste kennismaking voor Borisje met de sneeuw,
en hij durfde er eerst niet in te stappen.
Toen hij onzen Milo dolle fratsen zag doen in de sneeuw,
ging hij er dan toch maar voor,
maar zijn favoriete ondergrond is het vooralsnog niet.
Toch hebben we nog van een leuke,
ontspannende winterwandeling kunnen genieten !
Groetjes,
Kris, Kristel, Borisje en Milo
Ik heb jullie oproep voor sneeuwpret-fotootjes op de blog gezien,
vandaar in bijlage een fotootje van onze 2 deugnieten.
Het was de eerste kennismaking voor Borisje met de sneeuw,
en hij durfde er eerst niet in te stappen.
Toen hij onzen Milo dolle fratsen zag doen in de sneeuw,
ging hij er dan toch maar voor,
maar zijn favoriete ondergrond is het vooralsnog niet.
Toch hebben we nog van een leuke,
ontspannende winterwandeling kunnen genieten !
Groetjes,
Kris, Kristel, Borisje en Milo
Abonneren op:
Posts (Atom)