zaterdag 25 februari 2012

Gandhi

Het is al een tijdje geleden dat jullie van mij iets gehoord hebben.
Ik ben nu 2 maand bij mij nieuwe familie en er is al veel gebeurd.
Ik ben op 22 januari voor het eerst naar school geweest.
Ik zit in de eerste klas bij de beginners.
Ik heb het heel goed gedaan op school,
mijn vrouwke was heel tevreden over mij.
Maar ik luister dan ook heel goed naar vrouwke.
Ik zal niet lang in de eerste klas zitten als ik zovoort doe.
Daarna hebben we op de speelweide gespeeld met alle honden van de hondeschool,
dat was leuk.
Zo leer ik nieuwe vriendjes kennen en zo mag ik elke zondag naar school.

En dan sloeg het noodlot toe ...op vrijdag 27januari werd ik heel ziek.
Gelukkig was vrouwke thuis en wist ze rap wat er aan de hand was.
Ze belde naar de dierenarts om 6u30 en we mochten direct komen.
Ik kon nl niet plassen en moest direkt naar de dierenkliniek in oudenburg.
Vrouwke mocht niet wachten tot de morgen anders ging ik doodgaan,
dus vrouwke ging met mij in de taxi naar de dierenkliniek.
Daar stonden ze ons op te wachten .
Dokter van wacht heeft foto's van mij gemaakt,
vrouwke is bij bij mij gebleven om me gerust te stellen.
Ik moest in de kliniek blijven ...

De volgende dag gaan ze mij opereren,
diezelfde avond word mijn blaas nog geleegt en kreeg ik een bakster en antibiotica.
Mijn nieren en mijn bloedwaarden worden gecontrolleerd, maar dat was goed.
Ik was al in slaap en ik wist van niets meer,
zo heeft mijn vrouwke mij daar achtergelaten.
En naar huis gegaan maar ze kon de hele nacht niet slapen.
De volgende dag, zaterdag, kwart voor 11u heeft de Dokter gebeld naar vrouwke dat de operatie geslaagd was.
Ik had één grote steen en veel kleintjes in de urineleider en ook enkele in mijn blaas.
Daardoor kon ik niet plassen en had ik veel pijn.
Ik moest tot dinsdag in de kliniek blijven.
De mensen van de dierenkliniek zeiden dat ik heel braaf was .
Al miste ik wel mijn nieuw thuis hoor!

Maandagavond mocht ik naar huis en wat was ik blij toen ik mijn vrouwke zag.
En eens thuisgekomen was ook Mickey heel blij ken kon hij me niet snel genoeg komen begroeten.
Sindsdien word ik nog meer in de watte gelegd!
Zo heb ik een zacht nieuw mandje gekregen.

Intussen ben ik terug helemaal de oude!
Ik kijk dikwijls naar wat Mickey doet en leer nog van hem en soms spelen we samen.
Uiteraard kan ik ook kattekwaad uithalen!
Zoals de chocopot van de tafel pakken en het deksel eraf doen om choco te lekken!
Haha, kei lekker!
Dan zijn de baasjes nooit boos op mij want vrouwke zegt “het is de schuld van de baasjes als Gandhi katte kwaad uithaald”,
dat heeft vrouwke van de vrijwilligers van Galgo Aid Europe geleerd,
Het zijn nooit de honden maar de baasjes !!
Cool he en dat heb ik uiteraard goed in mijn oren geknoopt !







Groetjes van de baasjes marleen en marc
en dikke pootjes van de honden Gandhi en Mickey

Geen opmerkingen:

Een reactie posten